به گزارش خبرنگار دانشگاهی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جمعی از مدیران و کارمندان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در نامه ای به ریاست دانشگاه مسائل مختلف راهبردی این دانشگاه را تشریح کردند.
متن کامل این نامه به شرح زیر می باشد:
بسمه تعالی
نامه ای صمیمانه به رییس دانشگاه
باسلام و احترام؛
وجوب آن شد که تحلیلی تبیینی و دقیق از وضعیت مدیریتی دانشگاه را به دانشگاهیان محترم خواجه نصیرالدین طوسی ارائه نماییم. مختصری از نگاه مساله مند به چند مسئله راهبردی دانشگاه به شرح بخش ها و بندهای زیر مطرح می نماییم:
بخش اول) مرحله قبل از انتخاب به عنوان رییس دانشگاه
1- برای آینده، باید گذشته دانشگاه را درست شناخت: در اینجا مساله ای مطرح می گردد که رییس دانشگاه باید کمیته ای مشورتی جهت راهبردهای آینده دانشگاه به جهت ترسیم خط مشی و چشم انداز فراهم آورد. در این راستا به اطلاع عرض می نماییم رقه امیدی روشن شده و اقداماتی صورت پذیرفته اما هنوز بسیار آرام در حال حرکت است و این نگرانی را برای دلسوزان دانشگاه ایجاد نموده که قطار حرکت ایجابی بایستی سرعت لازم را داشته باشد. ما درصدد نقد مدیریت های گذشته و حال نیستیم اما در هر دوره مدیریتی ترکیب افراد نشان دهنده آینده دانشگاه است. بنابراین گذشته عبرت های خوبی دارد و می تواند راهنمای آینده باشد.
2- نحوه انتخاب مشاوران و مدیران جدید: مسلم بود بعد از تغییر ریاست سابق در دانشگاه، محافل متعددی در حال شکل گیری و برنامه ریزی بود تا فردی امین و مورد وثوق و قابل اجماع برای مدیریت دانشگاه را انتخاب نمایند. گزینه ها از انگشتان دست کمتر اما وجه تمایز قابل وضوح بود. کار تاآنجا ختم گردید که جنابعالی در ابتدا از پذیرش مسوولیت برای ریاست دانشگاه امتناع نمودید اما عقلای انقلابی وزارت عتف این مسند دانشگاهی را به شما تقدیم نمودند و این امانت هم اکنون در دست جنابعالی است. (دوران سرپرستی) نحوه انتخاب و گزینش برخی روسای دانشکده ها و معاونان دانشگاه مورد تأمل اهل تدبیر شد اما عیار برخی از آنان مشخص و پس از دوران بسیار کوتاهی انتخاب های نزدیک به اصلح مورد رضایت خانواده دانشگاه واقع گردید. البته هنوز انتظاراتی وجود دارد اما از رعایت انصاف نگذریم که برخی انتخاب ها واقعاً شایسته، متعهدانه و قابل دفاع است. در اینجا متوجه می شویم حلقه اولیه مشاوران نگاه آینده نگر نداشته و افراد مدیر و مدبر را معرفی نکرده و بحمدا... جنابعالی سریع به ترمیم امور اقدام نمودید. اما مجدد تاکید می نماییم ضرورت حضور افراد معتمد و امین همراه جنابعالی بیشتر از سابق حس می شود.
3- القای بحران ناکارآمدی مدیریتی: برخی تا زمان تاییدیه حکم ریاست جنابعالی بر دانشگاه، رفتارهای ناآگاهانه را در پیش گرفته و یک وضعیت بحرانی از لحاظ تیم کاری و مدیریتی ایجاد نموده تا وانمود کنند در کسوت ریاست دانشگاه نیستید! اما با حمایت جریان انقلابی و نه افراد به اصطلاح انقلابی، حضور جنابعالی برای دانشگاه مفید و ضروری تشخیص داده شد و نمونه بارز آن بازیابی و رونمایی از تیمی جدید مدیریتی در سطح کلان دانشگاه شد.
4- مطالبه سازی کاذب: برخی که امتحان داده و آزموده را آزمودن خطاست، درصدد ایجاد مطالبه سازی کاذب برآمده بودند که مدیریت جدید دانشگاه توانایی تحول و سازماندهی دانشگاه را ندارد! اما ثمرات آن را بحمدا... در دانشگاه مشاهده نموده ایم و شاید سرآغاز تحولات به سوی آینده باشد. بدیهی ترین نمونه برجسته آن آغاز ساخت و احداث ساختمان های آموزشی پردیس علوم است. از حق نگذریم نه تنها یک پروژه دانشگاهی است شاید پروژه ای کلان در حد ملی است و از آن خاطر عرض می نماییم که مدیریت عملگرا و نه شعاری برای همگان به وضوح اثبات گردید.
بخش دوم) مرحله بعد از انتخاب به عنوان رییس دانشگاه
1- فضاسازی های معنادار!: دانشگاه که باید محلی امن و آرام برای صاحبان اندیشه باشد، هم اکنون مورد هجوم تفکرات افراد دوست دار منصب قرار گرفته است و سوالاتی را در ذهن متبادر می سازد که آیا افراد دلسوز، متدین، آگاه، شناخته شده، شاخص و با تجارب کافی باید به دلیل برخی فضاسازی حضور نداشته باشند!؟ تیم مدیریتی با رویکرد مصلحانه و اصلاح گرایانه امتحان لازم خود را برای حفظ آرامش دانشگاه در اغتشاشات 100 روزه پس داده است. صحنه کاملاً واضح است که برخی با تخریب، علم مخالفت با برخی اقدامات صالحانه دانشگاه را برداشته اند و به نظر می رسد زمزمه های «وجادلهم بالتی هی احسن» به گوش می رسد. قابل درک است که «سوء مدیریت» را به برخی مدیران خوشنام و انقلابی نسبت می دهند تا در محافل خصوصی جایگاهی را برای خود قائل و کسب نمایند و شاید به این دلیل است که موفقیت های مدیران دانشکده ها و دانشگاه را ضایع کرده و آرزوی براندازی را روزشماری کنند. از این افراد برحذر باشید و کارنامه علمی و عملی و اخلاقی را جهت ادامه مأموریت های دانشگاه مدنظر داشته باشید.
2- لزوم جریان سازی اساتید انقلابی در داخل دانشگاه: انتظار این است که مجموعه اساتید انقلابی همت داشته باشند و در داخل دانشگاه جریان سازی کنند. انفعال برخی اساتید متدین و مومن انقلابی بسی سنگین است و هنوز باور نداریم در اوج بحران ها ورود اساسی نداشته اند! شما اساتید محترم انقلابی و متدین باید کاری کنید که جریان انقلابی و فکری و اسلامی در دانشگاه جریان رایج شود.
3- گسترش جبهه انقلاب و پرهیز از طرد افراد معتقد: ما رهنمود مقام معظم رهبری را بر زبان جاری می سازیم که بیان کرده اند جبهه انقلاب را گسترش دهید، حذف نکنید؛ صرف اختلاف سلیقه و اختلاف نظر درباره مسائل موجب طرد نشود؛ بعضی هستند که به انقلاب و نظام اسلامی و به خیلی از خصوصیاتی که به آن اهمیت میدهید معتقدند و نباید از دایره انقلابی گری خارج بدانیم. هرچه می توانید جبهه انقلاب را گسترش دهید و جذب کنید.
4- حکمرانی مدیریتی: آسیب مدیران یا ساختارهای دارای تعارض منافع آن است که در بهترین حالت، اگر افراد منتخب و تصمیم گیر صالح و متخصص هم باشند در زمان تصمیم سازی و تصمیم گیری ناخودآگاه از موقعیت های خود سوءاستفاده خواهند نمود. مجددا و با تاکید اعلام می داریم حلقه اولیه نگاه آینده نگر نداشته و افراد مدیر و مدبر را معرفی نکرده و بحمدا... جنابعالی سریع به ترمیم برخی از امور اقدام نمودید.
بخش سوم) مرحله مدیریت حال و آینده
1- ایجاد بحران سازی برای تعطیلی دانشگاه: حوادث اخیر کشور و بیشتر از همه در دانشگاه بیش از همه پروژه «ویران سازی وجهه مدیریتی دانشگاه» را نشان داد. راهکاری مدبرانه را شاهد بودیم که کمیته رصد و پایش با حضور افراد اصلح به جای غیراصلح دانشگاه خواجه نصیر را در آرامش نسبی به نسبت دانشگاههای تهران و سطح کشور قرار داد و این یک اقدام و تحول جدی در دانشگاه بود اما برخی هنوز در محافل خصوصی به چشم امید نشسته اند و به جای همدلی و همیاری در رویای اتفاقات نامبارک بوده و از خداوند متعال حسن عاقبت همه را مسالت داریم. بحران سازی در خیلی از مواقع در اقدام نیست! اما تلقین و القا نمودن برخی حرف های غلط می تواند یک بحران را در دانشگاه به وجود آورد.
2- ناکارامدی و نامتوازن بودن در نحوه تخصیص بودجه دانشگاه: ادامه روند نامناسب فعلی در تخصیص بودجه دانشگاه باعث دلسردی همکاران محترم در دانشگاه خواهد شد. دانشگاه خواجه نصیر باید به عنوان یکی از دانشگاههای برتر و مسئله‌محور، امکان ایجاد تحول فناورانه را داشته باشد در حوزه بودجه و نحوه مدیریت منابع انسانی نگرانیم! اما در این مدت تغییر ملموس و نه کلان را در روندها و رویکردها مشاهده نمودیم و به نظر می رسد وقت تغییر و تحول در حوزه مهم منابع انسانی فرا رسیده است.
3- استفاده اندک از ظرفیت نیروی انسانی و کمبود حقوق و مزایا: باید عرض نماییم هم اکنون تعداد قابل توجهی به دنبال پیدا کردن موقعیت شغلی دوم با حقوق مکفی شده اند و زنگ خطر را برای منابع انسانی به وجود خواهد آمد. این بحران شامل خانواده خواجه نصیر شده و انتظار می رود با نگاهی ویژه تدبیری عالمانه بخرج دهید تا همکاران محترم دانشگاه آرامش بدون تلاطم را بیشتر از قبل حس نمایند. راه‌حل‌های این مشکل می تواند ارتقاء فوق العاده ویژه در حقوق همانند سایر دانشگاههای زیر مجموعه وزارت عتف برای حفظ پایداری خانواده محترم دانشگاه باشد.
4- توجه و تقویت راهنمای تصمیم گیری: در دانشگاه شور و نشاط یک امر لازم است. توجه به شوراهای صنفی دانشجویان، کارمندان و استادان یا بنیاد خیریه خواجه نصیرالدین طوسی یا بهره گیری از صندوق شکوفایی و نوآوری انگیزش بالایی را در مجموعه خواهد داشت و بحمدا... این اتفاقات مبارک نمود واقعی داشته اند. لذا باید این نهادهای ارزشمند و اجتماعی را به عنوان فرآورده های مدیریتی و فکری به حساب آورد و تا جایی که امکان داشته حمایت وافی و کافی را داشته باشید.
7- اولویت های فرهنگی و راهکارهای صحیح: ما به دانشگاه افتخار می کنیم و مدافع و منادی اقدام فرهنگی و نه سیاسی هستیم. آرامش صحیح دانشگاه با اجرا و تشکیل کارگروه های فرهنگی یا پیوست های فرهنگی وجود خواهد داشت. اما اگر خدای ناکرده عکس این اتفاق بیفتد اولین ضربه ای که خواهیم خورد این است مسیر حرکت فرهنگی دانشگاه متوقف یا کند خواهد شد. ما هنوز در حوزه فرهنگی عقبیم؛ در «گام دوم» انقلاب به صراحت اعلام شده است که بایستی به نقطه اوج برسیم. ما نه تمجید می کنیم و نه اعلام می کنیم که حوزه فرهنگی بدون عیب و نقص است اما در عین حال هم اصرار می کنیم باید فکری برای حوزه فرهنگی دانشگاه کرد. متاسفانه در برخی دانشکده ها مطلقاً فعالیت فرهنگی وجود ندارد و این یکی از نقایص است.
8- لزوم هزینه سازی برای صندلی مدیریت و مدیریت تغییر: در حال حاضر شاید مدیریت ناکارآمد در سطوح مختلف هزینه نداشته باشد و اگر مدیری به وظایف خود عمل نکرد و با ترک فعل مسائل متعددی برای دانشگاه پدید آورد چه اقدام عاجلی برای او اندیشیده خواهد شد!؟ اما اگر مدیریت معادل پاسخگویی در برنامه ها و شاخص های سنجش پذیر باشد هرکسی در این عرصه ورود نخواهد داشت و کارهای مهم معطل برخی افراد که صرفاً به واسطه دوستی یا هم دانشکده ای بودن بر صندلی های مدیریتی تکیه نمی زنند. چه بسیار افرادی که عملکرد قابل قبولی ندارند اما وقتی کارنامه عملکرد آنها سنجیده نمی شود باعث ارتقاء صاحبان آن می شود. اگر ما میخواهیم تغییر ملموسسی را ببینیم، با آیین نامه و حرکات از بالا به پایین غالباً مشاهده نمی شود. آنچه اهمیت دارد، تغییرات از پایین به بالا جهت کادرسازی است که بایستی افراد متعهد دلسوز متخصص باید در جای جای دانشگاه قرار بگیرند.
بخش چهارم) جمله ای صمیمانه به رییس دانشگاه
به نقل از امام انقلاب مقام معظم رهبری عرض می نماییم آنچه میخواهیم اعلام نماییم این است که این راه طی‌شده، با همه‌ی اهمّیّتش فقط یک آغاز بوده است و نه بیشتر. جنابعالی که هم اکنون حرکت را آغاز کرده اید، باید با شدّت بالا ادامه یابد تا عقب‌افتادگی ها در تمام حوزه های دانشگاه جبران شود. با این همه باصراحت بیان می نماییم، آنچه تاکنون شده مورد قبول است اما هنوز راه های نرفته بسیار است و با آنچه باید میشده و بشود، دارای فاصله است. غفلت از افراد توانمند، مومن و متعهد نیازمند حمایت، به‌هیچ‌رو مورد قبول نیست. اگر زمام اداره‌ی بخشهای مختلف دانشگاه به جوانان مؤمن و انقلابی -که بحمدالله کم نیستند- سپرده شود، این امید برآورده خواهد شد؛ ان‌شاءالله. آنچه در عمر 44 ساله جمهوری اسلامی به وضوح مشاهده نموده ایم این است که رویشهای انقلاب بسی فراتر از ریزشها است و دست‌ودلهای امین و خدمتگزار بمراتب بیشتر است...
در خاتمه باید گفت رئیس دانشگاه باید از نظر علمی و اخلاقی الگویی برای همه اعضای یک دانشگاه باشد. مجدد از مدیریت و تلاش های مدبرانه جنابعالی کمال تشکر و قدردانی را داریم و آمادگی لازم را برای همکاری در این خصوص و ارائه راهکارهای بهینه و عملی اعلام می کنیم.
خدایا! محیط دانشگاه ما، اساتید محترم ما، دانشجویان عزیز و کارمندان شریف ما را تحت نظر و لطف و عنایت و حمایت خود قرار بده؛ آنها را به آنچه مورد رضای تو است موفق و محفوظ بدار. والحمدا... رب العالمین.
جمعی از امضاء کنندگان:
علیرضا امیرحاجیلو / بهزاد ابدالی / علی ساجدی نیا / رضا روح ورزی / سید محمد سبحانی / علی نصر / مهدی لبافی / جواد شیخی / مجید حسنی / مهناز حجتی / فاطمه رحمانی / اکرم مهینی بجستانی / محسن عرب / مریم جمشیدی / نرگس والی / فرشته جان محمدی / جواد خوانین زاده / مجید کاظمی / میثم صدفی / احمد داوودزاده / سعیده شریفی / طلیعه مقیمی / شهرام نادری / سمیه عباسپور / مرتضی اسکندری / مرجان هاشمی شال / لیلا قدسی / سعید شکری / کمال اصغری / مسعود قدسی / راضیه سوهانی / مهدی فراهانی
